Γλυκάνισος 0,35γρ Σπόροι Γλυκάνισου

Anise/Pimpinella anisum

Ο γλυκάνισος είναι ένα πολυετές, ποώδες φυτό που προέρχεται από τις χώρες της ανατολικής Μεσογείου και της Ασίας. Φτάνει σε ύψος το 1 μ., έχει πράσινα φύλλα και μικρά λευκά άνθη. Καλλιεργήθηκε αρχικά στην Αίγυπτο και τη Μέση Ανατολή, ενώ σταδιακά άρχισε να παράγεται και στην Ευρώπη. Είναι γνωστός για τις θεραπευτικές του ιδιότητες και για την χρήση του στην μαγειρική και σε αλκοολούχα ποτά όπως το τσίπουρο και η ρακί.

Οι σπόροι του γλυκάνισου χρησιμοποιούνται ευρέως ως ρόφημα για τη διάλυση των αερίων, την αύξηση της λίμπιντο, την αντιμετώπιση προβλημάτων του αναπνευστικού συστήματος όπως ο βήχας και η βλέννα και των κολικών του εντέρου. Επίσης, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, βοηθάει στην αντιμετώπιση των πόνων περιόδου, του άσθματος, της δυσκοιλιότητας και της δυσπεψίας. Καταναλώνεται ως ρόφημα τσαγιού ή πρόσθετο συστατικό σε φαγητά ως μυρωδικό ή μπαχαρικό. Τέλος, αποτελεί βασικό συστατικό του τσίπουρου και της ρακής στην ελληνική παραγωγή.

Σπορά/Οδηγίες φύτευσης/καλλιέργεια

Ο γλυκάνισος πρέπει να φυτεύεται όταν αρχίσουν οι πρώτες ζέστες την άνοιξη. Η βλάστηση πραγματοποιείται μετά από 2-3 εβδομάδες, ενώ η ανθοφορία και η συγκομιδή γίνονται τον Ιούλιο εάν οι σπόροι θα χρησιμοποιηθούν για ξήρανση ή με το τέλος της ανθοφορίας το φθινόπωρο εάν θα χρησιμοποιηθούν απευθείας οι καρποί. Δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις ως προς την καλλιέργειά του, αναπτύσσεται σε πεδινές και ημιορεινές περιοχές, όπου επικρατεί εύκρατο κλίμα. Χρειάζεται γόνιμο χώμα, καλή αποστράγγιση, μέτριας συχνότητας λίπασμα και συχνό πότισμα. Ο γλυκάνισος προσβάλλεται εύκολα από τον περονόσπορο του αμπελιού, γι’ αυτό το λόγο χρειάζεται προστασία κατά την καλλιέργειά του. 

Για καλύτερα αποτελέσματα, συνδυάστε το με ένα από τα λιπάσματά μας (Χρήση μία φορά το μήνα μετά τον πρώτο μήνα φύτευσης).

Οδηγίες βλάστησης/Καλλιέργειας γλυκάνισου Συμπεριλαμβάνονται.

Τα βότανα απο τους αρχαίους χρόνους τα χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες και είχαν μια ιδιαίτερη θέση σε όλους τους αρχαίους λαούς. Ιδιαίτερα ο Ιπποκράτης είχε μιλήσε αρκετά για τις θεραπευτικές ιδιότητες των φυτών.Τα αρωματικά φυτά και τα βότανα χρησιμοποιούνται όπως η λεβάντα στην αρωματοθεραπεία και στο μπανιο μας για να δώσουν άρωμα αλλά ταυτόχρονα και στην κουζίνα μας όπως ο βασιλικός, o γλυκάνισος και το δενδρολίβανο και ως ρόφηματα θεραπευτικά όπως η πικραλίδα και το χαμομήλι.